شعور و شور و انقلاب

سی سال شعور جمهوری اسلامی

و چند سال شور اربعین

و انتظار قیام منتقم...

* خدا از تمامی شرکت کنندگان در حماسه ی اربعین، قبول کند...

یکی یکی ستون ها

حدود دویست ستون

تا کربلا مانده...

* به جای فداکی های عزیز چند قدم خواهم زد إن شآءالله...

بلا

از یک جایی به بعد

تو را فقط ″بلا″ می بَرد...

القائات غلط

می گویند اسلام رحمانی

و نیز می بینیم داعش را

سوال این است

امام زمان را چه کنیم

با آن همه خونریزی که خواهند داشت...

* نقل است که حضرت آنقدر می کشند، که بعضی می گویند شما بعید است پسر رسول خدا باشید که اینقدر خون می ریزید و از حضرت رو بر می گردانند...

وابسته گون ها

کسانی هستند در این مملکت

که از بس مبارزه کرده اند

با استکبار و مصداق اتمّش، آمریکا

از نفس افتاده اند

و کنار وابسته ها، نشسته اند...

باز هم می گویم

انقلاب

بدون ″مرگ بر آمریکا″

مثل حرّ است

قبل از ″توبه″...

* وجه شبه، در نداشتن تبرّی است که از فروعات دین ماست و واجب...

شهادت امام حسن مجتبی(علیه السلام)

شنیده بودند که دنیا سجن مؤمن است

و شما را صاحب سفره های اطعام می دیدند

اما نمی دانستند که در کوچه های تنگ بنی هاشم

شما را چنان زندانی کردند

که تمام دنیا هم یک لحظه ی آن را پُر نمی کند...

* شهادت سبط اکبر رسول، فرزند عزیز و‌ نور چشم بتول، جگرگوشه ی اخ الرسول، بر همگان تسلیت...

حماسه ی اربعین

آیا

برای شرکت در این حماسه

دلیلی بالاتر از

یٰا لَیتَنٰا کُنّٰا مَعَکُم گفتنِ ″ولیّ‌″مان

می خواهیم...

* عزیزانی که إن شآءالله زائر می شوند، به نیابت از ولیّ‌مان حضرت آقا، قدم بردارند و زیارت کنند...

الاستعداد للموت

شرط نصرت ولیّ

آمادگی برای مرگ است

و راه این آمادگی

دل کندن از دنیاست...

آن سو که فریادی بلند است

سیدالشهدا

علی اکبر را بزرگ نکرده بودند که بماند روزگاری

علی اکبر را برای ریخت و پاشِ خون قلبش

در رکاب ولیّ خدا تربیت کرده بودند

و این ارباً ارباً شدن

موفقیت حسین بود

و اشک و ناله ی سید الشهدا

از این بود که چرا یار به این خوبی

تکه تکه شود...

* لِدُوا لِلمَوتِ... بزایبد برای مردن...

 (نقل از الکافی)